"Το στερνό μονοπάτι διαβαίνεις μοναχός,
πίσω δεν κοιτάς, χαμογελάς,
της σάρκας τη φθορά δεν αποζητάς.
Ζωγραφισμένο το παράπονο στα μάτια,
ένα "γιατί" σου σφίγγει τη καρδιά,
της μάνας νοσταλγείς τα χάδια,
της αγάπης, θα σου λείψουν τα φιλιά.
Ας είναι καλό,
τούτο το ταξίδι το στερνό,
ας πετάξει η ψυχή σου ψηλά,
στου παραδείσου την ζεστή αγκαλιά".
Θανάσης Καλλονιάτης ©2023
