"Ο νότος σου μοσχοβολά μαστίχα,
αγαπημένη,
και Αριούσιου μυρωδιά γεμάτος
ο βορράς.
Σε αγκαλιά κοιμότανε ο Όμηρος
δική σου,
σε βράχο αρχαίο δίδασκε, Κυβέλης
της θεάς.
Μαγεία τα καστροχώρια σου, αγάπη
οι ακρογιαλιές σου,
Ανάβατος και Αυγώνυμα, της Μάνης
λες παιδιά,
κάστρο της χώρας αιώνιο, που
σαν το πωρπατήσεις,
μνήμες παλιές, αλλοτινές, σε
πάνε μακριά.
Αργοναυτών απόγονοι λες κι είναι
τα παιδιά σου,
το κόσμο διαφεντεύουνε επάνω
σε σκαριά,
όσο μακριά και αν φτάσουνε
σε σένα πάλι πίσω,
πανώρια κόρη βασιλιά, γυρνάνε,
ταπεινά."
Θανάσης Καλλονιάτης
Εκδόσεις ΑΛΦΑ ΠΙ
