"Νύχτα απλώθηκε, πολύ
σκοτεινιά,
όχι στη φύση, μα
στη καρδιά,
το φώς σου ζητάω σαν
το τρελό,
μα συ δε το δίνεις
το χεις κρυφό,
σα μυστικό,
που χρόνια μάταια, ψάχνω
να βρω.
Νύχτα στη φύση, πολύ
σκοτεινιά,
αναρωτιέμαι, μην είναι
αργά,
χρόνια περάσανε, πολλά,
έτσι θα μάθω να ζω,
ποτέ δε θα πω,
πόσο πολύ σε ποθώ"
Θανάσης Καλλονιάτης
Εκδόσεις ΑΛΦΑ ΠΙ
