Ένα ποίημα εμπνευσμένο από μια φωτογραφία των παιδιών μου, στην περιοχή της Επάνω Σκάλας στην Μυτιλήνη .. !! .. !!
~ Ο κύκλος της ζωής ~
"Τη θάλασσα γναντεύουνε, με αγάπη
τη θωρούν,
μελλούμενα δικά τους εκεί ψάχνουν
να βρουν,
το δρόμο που θα πάρουν, σαν απ'
την αγκαλιά,
της μάνας τους θα φύγουν, με
ανοικτά φτερά.
Άγρυπνος φρουρός τους, σιμά τους
θα σταθώ,
και στης ζωής τα δύσκολα προστάτης
εγώ θα 'μαι,
ώσπου να ανοίξουνε πανιά, να βρουν
πράο καιρό,
νέας ζωής τα βήματα, να κάνουν,
και ας φοβάμαι.
Τούτος ο κύκλος της ζωής, γρήγορα
περνά,
θαρρείς ήλιος ανέτειλε και έδυσε
γοργά,
ετούτο είν' τ' ανθρώπου το αιώνιο
ριζικό,
απόγονοι ν' αφήσουν, κοντά είν' το
φευγιό."
τη θωρούν,
μελλούμενα δικά τους εκεί ψάχνουν
να βρουν,
το δρόμο που θα πάρουν, σαν απ'
την αγκαλιά,
της μάνας τους θα φύγουν, με
ανοικτά φτερά.
Άγρυπνος φρουρός τους, σιμά τους
θα σταθώ,
και στης ζωής τα δύσκολα προστάτης
εγώ θα 'μαι,
ώσπου να ανοίξουνε πανιά, να βρουν
πράο καιρό,
νέας ζωής τα βήματα, να κάνουν,
και ας φοβάμαι.
Τούτος ο κύκλος της ζωής, γρήγορα
περνά,
θαρρείς ήλιος ανέτειλε και έδυσε
γοργά,
ετούτο είν' τ' ανθρώπου το αιώνιο
ριζικό,
απόγονοι ν' αφήσουν, κοντά είν' το
φευγιό."
Θανάσης Καλλονιάτης
Εκδόσεις ΑΛΦΑ ΠΙ
