"Τέλος Αυγούστου ήτανε, που Τσέτες
στ' άλογα τους,
τη Σμύρνη επατήσανε, την όμορφη
τη πόλη,
μαζί με τα συνάφια τους, αντάμα
τα σπαθιά τους,
σα δράκοι ξεχυθήκανε να την
εκάψουν όλη.
Μήδε παπάς απόμεινε, μήδε
Μητροπολίτης,
μήδε εικόνα Παναγιάς, σε εικονοστάσι
πάνω,
παιδιά δε σεβαστήκανε, το αίμα
τους κυλούσε,
ξεδίψαγε το μίσος τους, σαν έρεε
μπροστά τους.
Καράβια εγεμίζανε με άμοιρους
Ραγιάδες,
πλούτη και υπάρχοντα, τα αφήσαν
όλα, πάνε,
μόνο τις μνήμες πήρανε, σκέψεις, πολλές,
μυριάδες,
νέα πατρίδα χτίσουνε, μ' ελπίδες, και
ας πονάνε.
Σμύρνη μου σε σκέπασε, μαύρος καπνός
μουντός,
φωτιά σ’ όλο το σώμα σου, πόνος
στη καρδιά,
κατακτητές σε πάτησαν μέσα σε
μια στιγμή,
ορφάνια θλίψη έδωσαν, Ρωμιών
κληρονομιά."
Θανάσης Καλλονιάτης
Σημ. Η καταστροφή διήρκησε από 31 Αυγούστου έως τις 4 Σεπτεμβρίου (με το παλαιό ημερολόγιο). Σήμερα η επέτειος αυτή στην πραγματικότητα είναι η 13η Σεπτεμβρίου, καθώς την επόμενη χρονιά εισήχθη στην Ελλάδα το νέο ημερολόγιο.
Από την ποιητική μου συλλογή "Πρώτα βήματα" των Εκδόσεων ΑΛΦΑ ΠΙ
