Τίποτα στη ζωή μας δεν είναι δεδομένο, κανένας μας δεν ξέρει τι θα φέρει η επόμενη μέρα.......
τα ταραγμένα,
παρέα σου αναμνήσεις,
ξένιαστων στιγμών,
ποιος ξέρει τι τάραξε, της ψυχής σου
τα γραμμένα,
οργή, θολούρα, απελπισιά,
αφέντες λογισμών.
Μήπως σε πρόδωσε της Έυας
η αγάπη,
μήπως των φίλων σου, λόγια
αλαργινά,
σε μια στιγμή μονάχα , στου
φεγγαριού την άκρη,
πωρπάτησες μονάχος σου
με μάτια ανοιχτά.
Με φόβο σε κοιτώ στην άκρη
του Καιάδα,
το άτι σου παράμερα, περήφανο,
λευκό,
προσμένει μοναχό, με υπομονή
μαντάτα,
του γυρισμού σου αναγγελιά
απο πέλαγο, θολό."
