πόνου χαρακιά,
στα παζάρια του Αλ Χαλίλι,
στου μυαλού μου τα ταξίδια,
καρδιάς παρηγοριά.
Του μπράτσου μου στολίδι,
και της ψυχής μου φως,
μαντεψιά τσιγγάνας,
γινήκαν τα όνειρα μου,
γαλάζιος ουρανός.
Μια θλίψη , μια χαρά, τούτη
η μελανιά,
των ψιθύρων μου,
χτυπά τα θέλω,
βαστά σάρκας πεθυμιά,
σε κόσμο ανάκατο,
βουβό, χαμένο".
βαστά σάρκας πεθυμιά,
σε κόσμο ανάκατο,
βουβό, χαμένο".
Θανάσης Καλλονιάτης - Κατοχυρωμένο Ιούλιος 2022