Λογισμοί

"Απ' τούτη τη γωνιά της γης,
με λύπη θωρεί,
τσ' ανθρώπους,
με δάκρυα, η καλή καρδιά του,
όλους τους χωρεί.
Τα δώρα του, αγάπη, συγχώρεση, αγκαλιά,
χρώμα δε κοιτά,
μήδε ζητά, χέρια ανοικτά,
για ούλους,
άρχοντες και δούλους.
Τ 'αστέρι του λαμπρό,
στης σκοτεινιάς τον ουρανό,
φωτίζει,
μα ποιος κοιτά,
πνιγμένοι, σε φώτα, σε φλουριά,
το τύμπανο του νιου,
κανένας δεν ακού,
δρόμο ζερβό διαβαίνουμε,
στο χείλος του γκρεμού.
Άγια τούτη η νύχτα,
μα η προσμονή καμιά,
τα σύμπαντα γελούνε,
μεγάλη η χαρά,
μα οι ανθρώποι πωρπατούμε
στου εγώ μας το σεβντά".

Θανάσης Καλλονιάτης Κατοχυρωμένο 2022