σκέψεις, ποτάμι ορμητικό,
τα δάκρυα ποτίζουν τούτο το φευγιό,
όνειρα βαλμένα σε κάρο παλιό.
Κεφάλια σκυφτά, κορμιά βαριά,
σ' τούτο το μονοπάτι,
της μοίρας γραμμένο θαρρώ,
ο εχθρός καβάλα στ' άτι,
κερκόπορτας το ριζικό.
Αντάμα ούλη η εκκλησιά,
βόηθα Παναγιά,
σε δρόμο μαύρο ξενιτιάς,
σκίρτημα καρδιάς,
γινήκαν όλα στάχτη.
Ξωπίσω δε κοιτώ, βαστώ,
το βλέμμα μου υγρό, θολό,
θα ρθει καιρός που τούτη η γη,
δε θα ναι ξενική,
μα χριστιανών μνηστή,
Θεού θέληση, χαμός κατακτητή".
Θανάσης Καλλονιάτης Κατοχυρωμένο Μάρτιος 2023
Έπαινος συμμετοχής στον Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ποίησης & Πεζογραφίας «Πόντου Έμπνευσις».
