Σάπια κουπαστή

 "Ανέμελος βαδίζεις σε δρόμο
σκοτεινό,
του φεγγαριού το φως, μόνος
συνοδοιπόρος,
τα κλάματα και οι κραυγές,
τ' Άδη το βογκητό,
τον φόβο σου ταΐζουν, αιώνιος
ο πόνος.

Σκιές μεσ' το σκοτάδι, κοιτούν
τον οβολό,
λάμψη μεσ' στη μαυρίλα τους,
λύτρωση βδελυρή,
σιμά σου πωρπατούνε, το βήμα
ειν' γοργό,
αντί για σε περάσουνε, λαχτάρα
νεκρική.

Θαρρείς μεσ' στη θολούρα θα
βρεις τον ουρανό,
μα αλίμονο, δω κάτω, ψυχής μας
φυλακή,
νωθρός πορθμέας φάνηκε,
σε τόπο, ανήλιαγο ξερό ,
στ' Αχέροντα την κοίτη, σε
σάπια κουπαστή."

" Στο φίλο Γιώργο που πολύ νωρίς αναχώρησε για το ταξίδι χωρίς επιστροφή......" 


Θανάσης Καλλονιάτης Κατοχυρωμένο 2023