καθάρια δεις τη ζήση,
δάκρυα θα γεμίσουν τούτα,
θλίψης, λύπης, όχι χαράς,
της καρδιάς παιδικός νταλκάς.
Σα 'νοιξουν τα μάτια σου,
πρόσωπα δίχως ντροπή,
τ' άγγιγμα τους χαρακιά,
απ' ήλιος γίνηκε βροχή,
τα λόγια τους σιωπηλή βοή.
Σα 'νοιξουν τα μάτια σου,
δρόμος σύντομος, πικρός,
πωρπάτησες, αλί σου, μοναχός,
πάπυροι, λόγια, αγκαλιές,
στ' κορμιού σου το πηλό, αυλακιές.
Σα 'νοιξουν τα μάτια σου,
χρονών ρυτίδες θα φανούν,
μολυβιές παιδιών σε λευκό χαρτί,
άφθαρτα σημάδια τη ψυχή πονούν,
όνειρα θαμπά, δειλή ζωή πενθούν ".
Θανάσης Καλλονιάτης Κατοχυρωμένο 2023
