του κορμιού σου να αγγίξω, να φιλήσω,
κάθε σπιθαμή, ψυχής μου πεθυμιά.
Ταξίδι αυγινό, κρυμμένο στο σκοτάδι,
φως αναζητά στου κόσμου τα κρυφά,
φάρος, το δικό σου χάδι.
Σα βράχος του πελάγου, δαρμένος νύχτα μέρα,
στου κύματος τα πρέπει, στης νύχτας την κραυγή,
αποζητώ τη λύτρωση, στης δύσης τα χαμένα,
σιμά μου, συντροφιά, παρηγοριά θαμπή".
Θανάσης Καλλονιάτης Κατοχυρωμένο 2023
