η θωριά,
μέλι τα λόγια, ψεύτικα,
αχνά,
μπερδεμένες λέξεις, θολώνουν
το μυαλό,
λάγνα τα μάτια, να φύγω
απ' δω.
Πόθος η σάρκα, γλυκιά ηδονή,
αυτά τα πόδια, ερωτικά,
πορφύρα τα χείλη, στήθη
απαλά,
σκέψεις κάνουν το νου
μιαρό,
Θεέ θα τρελαθώ, να φύγω
απ' δω.
Τοίχος υψώνω, μέγα,
τρανό,
για σένα, για μένα, σα
φυλαχτό,
μόνο αυτό έμεινε, μόνο
αυτό,
το φύσηξες έπεσε, να φύγω
απ' δω.
Να φύγω φωνάζω μα δε
το τολμώ,
φοβάμαι μακριά σου, πως
θα χαθώ,
χρόνια αιχμάλωτος σ' αυτό
το κελί,
απ' αισθήματα, σκέψεις, λόγια,
έχει φτιαχτεί".
"Τα συναισθήματα πρέπει να φυλακίζονται και να απελευθερώνονται όταν έχουν ωριμάσει μέσα μας "
Θανάσης Καλλονιάτης ~ Ποιητική Συλλογή "Πρώτα Βήματα"
